Encounters / Συναντήσεις
Kiyosato Museum of Photographic Arts collection, Japan.
Συλλογή Μουσείου Φωτογραφίας Kiyosato, Ιαπωνία.
Συλλογή Μουσείου Φωτογραφίας Kiyosato, Ιαπωνία.
Artistic expression, as a primordial need, as it appears in painting, sculpture, cinema, modern street arts, graffiti, intersects with man-audience-photographer, who participates in an impromptu installation in the spaces that host this art, in museums, parks, streets. Encounters that are like snapshots.
The lens captures and records these encounters in a constant exploration of space and time, of man and his works. Instantaneous couplings during which the audience sometimes becomes part of the work and completes it, at other times converses with it, and occasionally develops a parallel relationship. The work, in turn, becomes an audience to the audience’s world, and, reversing conventional logic, prepares the final meeting with photography .
N.K.
The lens captures and records these encounters in a constant exploration of space and time, of man and his works. Instantaneous couplings during which the audience sometimes becomes part of the work and completes it, at other times converses with it, and occasionally develops a parallel relationship. The work, in turn, becomes an audience to the audience’s world, and, reversing conventional logic, prepares the final meeting with photography .
N.K.
Η καλλιτεχνική έκφραση, ως αρχέγονη ανάγκη, όπως αναδεικνύεται μέσα από τη ζωγραφική, τη γλυπτική, τον κινηματογράφο, τη σύγχρονη τέχνη των δρόμων, το γκράφιτι και ο ίδιος ο άνθρωπος-θεατής-φωτογράφος, που μετέχει σε μία αυτοσχέδια εγκατάσταση στους χώρους φιλοξενίας των έργων, μουσεία, πάρκα, δρόμους. Συναντήσεις στιγμιοτυπικού χαρακτήρα.
Ο φακός, συλλαμβάνει, αποτυπώνει τις συναντήσεις αυτές σε μια διαρκή διερεύνηση του χώρου και του χρόνου, του ανθρώπου και του έργου του. Στιγμιαίες συνευρέσεις κατά τις οποίες ο θεατής άλλοτε γίνεται μέρος του έργου και το συμπληρώνει, άλλοτε συνομιλεί με αυτό κι άλλοτε αποκτά μια παράλληλη σχέση. Το έργο με τη σειρά του γίνεται θεατής στον κόσμο του θεατή και αντιστρέφοντας τη συνήθη λογική προετοιμάζει την τελική συνάντηση με την φωτογραφία.
Ν.Κ.
Ο φακός, συλλαμβάνει, αποτυπώνει τις συναντήσεις αυτές σε μια διαρκή διερεύνηση του χώρου και του χρόνου, του ανθρώπου και του έργου του. Στιγμιαίες συνευρέσεις κατά τις οποίες ο θεατής άλλοτε γίνεται μέρος του έργου και το συμπληρώνει, άλλοτε συνομιλεί με αυτό κι άλλοτε αποκτά μια παράλληλη σχέση. Το έργο με τη σειρά του γίνεται θεατής στον κόσμο του θεατή και αντιστρέφοντας τη συνήθη λογική προετοιμάζει την τελική συνάντηση με την φωτογραφία.
Ν.Κ.
